Foto:
109 mooie jaren, daar kan de Mortselse Denise Waelbers op terugblikken. Het maakt haar ook meteen tot oudste Belg.
Een bijzondere oudste Belg, want Denise woont nog thuis. Dat heeft ze te danken aan haar buurvrouw, die haar met de beste zorgen omringt. Donderdag 26 september heft Denise het glas op haar goede gezondheid. En dat doet ze samen met Mortsels burgemeester Erik Broeckx, die op dezelfde dag jarig is. “Als burgemeester ga ik al jaren op bezoek bij Denise om haar een gelukkige verjaardag te wensen. Nu ze oudste Belg is wou ik toch iets speciaals doen. Zelf heeft ze altijd rondgereden in een bijzondere auto, dus ik wist dat we haar daar wel een plezier mee konden doen. Om 14.00 uur pikken we haar morgen op met een oldtimer voor een rondrit in Mortsel.”
De auto in kwestie is een Lagonda 3L Saloon van 1932. “Ons ritje door Mortsel eindigt in De Vlegel. Denise drinkt al eens graag een glas, een ideale plek dus om samen te klinken op haar verjaardag”, aldus burgemeester Erik Broeckx.
Vijf jaar geleden, toen Denise 104 werd, stond ze met een interview in het M magazine, het stadsmagazine van Mortsel. We blikken er even op terug.
Als Denise haar leven opnieuw mocht doen, dan deed ze net hetzelfde. Haar geheim? Altijd optimistisch blijven, gewoon… leven, maar alles met mate en geen zotte kuren doen. Al neem je dat laatste best met een korreltje zout.
Denise was het ‘enfant terrible’ van de familie, de rebel van ’t dorp. Haar volwassen leven zou ze grotendeels doorbrengen in Mortsel, maar opgroeien deed ze in Kerkhoven, een gehucht in het Limburgse Lommel. “Daar was nu eens niks te zien, dus ik was altijd maar weg.”
Denise: “Ik moet een jaar of 8 geweest zijn toen ik door de haag van onze tuin bij de boeren ging spelen. Ik bleef er tot het donker was en dan brachten ze me met de tractor naar huis. En toen ik 18 werd, was ik écht weg, met de auto naar Parijs. Dat was in die tijd wel wat. Een tijd waarin de meisjes een rok droegen, een lange broek was alleen iets voor mannen. En voor mij. Maar op het feest voor mijn 100e verjaardag heb ik nog eens een rok aangehad. Om mijn schoon benen te laten zien (lacht).”
Dansbenen die haar ieder jaar minstens voor een maand naar Cannes brachten. “Dat was een heel exclusieve bedoening, eigenlijk mochten daar alleen filmsterren binnen. Maar ik had er een vriendin en wij zaten daar dus ook. Ooit heb ik er in een dansconcours een vrouw mogen vervangen die ziek was. We zijn geëindigd op de eerste plaats en ik won een fles Chanel n°5. Geen eau de toilette he, echte parfum. En de studentenbals in Antwerpen, die heb ik ook allemaal meegedaan. Black & white, dat was indertijd de dresscode. Ja, ik heb veel gedanst in mijn leven. En plezier gemaakt, dat ook.”
Denise: “Er waren veel aanbidders, maar ik heb lang gewacht om te kiezen. Van mijn vader moest ik een rijke man zoeken want ‘ons Denise heeft een gat in haar hand’ (lacht). Tja, in het midden van de maand was mijn geld meestal op. Uiteindelijk ben ik pas op mijn 35e getrouwd, met Frank, een Amerikaan. Ik werkte toen in een lingeriezaak hier in Mortsel. Toen Frank de winkel binnenwandelde wist ik: die moet ik hebben. Ik verkocht hem expres een veel te kleine onderbroek, 2 uur later stond hij daar terug om te wisselen. En zo zijn we aan de praat geraakt. Een hele knappe, brave, plezante man. Hij stierf op zijn 76e.”
Met haar 104 lentes oogt mevrouw Waelbers fantastisch. “Ik schmink me nog elke dag, ik wil in orde zijn. En ja, ik heb inderdaad goeie genen, mijn ouders zijn ook 93 en 96 geworden. Mijn moeder was een uitzonderlijke vrouw. Als weeskind kreeg ze de kans om te studeren in Luik. Daar was ze in geen tijd de beste van de klas, als Vlaamse dan nog. Ze keerde terug naar haar dorp en richtte er de vrouwenschool op. Ze leerde het hele dorp lezen en schrijven. Samen met mijn vader zou ze 10 kinderen krijgen, waarvan ze er 5 verloor. Eentje stierf van de kroep, een tweeling is 8 maanden geworden. Dat was zo in die tijd. Dat moet heel zwaar geweest zijn.
Hoe ik de toekomst zie? Ik wil graag nog vele gezellige namiddagen doorbrengen in mijn stamcafé met buren, vrienden en kennissen.”
Een speciale dankjewel aan Historic Competition Services BV uit Wommelgem. Zij zorgden voor de oldtimer met chauffeur. “Bijzonder dat iemand zo oud mag worden. Leuk dat we op die manier iets mogen betekenen voor Denise.”